Orixe
Xusto cando acabo de ler a novela Orixe, de Séchu Sende, atópome en Culturagalega.org unha recensión titulada Era postPrestige. Libro I, de Ana Salgado, de Santiago.Nesta recensión ponse Orixe en diálogo co Retorno a Tagen Ata de Ferrín e co O cervo na torre de Darío Xohán Cabana (dúas magníficas novelas, desde o meu punto de vista) e cualifícase a obra de política ficción e alegoría nacional que mestura ficción e realidade cun certo ton doutrinario e unha correcta incorrección política.
A obra entretece ao longo das súas páxinas dous temas eternos: amor e compromiso sociopolítico, pero non creo que a novela sexa de política fición e moitísimo menos que sexa de alegoría nacional. Eu non poñería nunca esta novela en diálogo nin con Retorno a Tagen Ata nin con O cervo na torre. Nestas dúas o que está por diante é a patria, a nación, mentres en Orixe anteponse claramente a sociedade, o compromiso social. Xógase e incítase a cambiar a realidade, a activar a sociedade, a comprometela no seu desenvolvemento, cun compromiso moito máis social que patriótico. Nós somos a sociedade, polo que de nós depende o seu desenvolvemento, a súa liberdade, a súa xustiza, a súa activación, a súa non-pasividade.
Véxoo claro: moita máis incitación político-social que político-patriótica nunha magnífica historia de historias políticas e poéticas.
Nós podemos facer da sociedade o que queiramos que sexa.
4 comentarios
paleón -
Concordo con Caladinha no do deseño visual :D
caladinha -
caladinha -
Sara -